Ülkenin birinde Zalim bir Kral varmış. Bu zalim kral halkına çok zulüm eder, onları çok çalıştırır ve ellerinde avuçlarında ne var ne yoksa alır, her şeyi ama her şeyi kendisine istermiş.
Halk ne yapacağını şaşırmış, ''Bu işin sonu ne olacak, ne zaman bitecek'' diye düşünüyormuş.
Bu zalim kral bir gün çarşıda teftiş gezisi yaparken çok güzel bir kadın görmüş ve adamlarına emretmiş : "Kimmiş araştırın bakalım!"
Kısa süre sonra Vezir, Kral'ın yanına sokularak: "Efendim, demircinin karısıymış" demiş
Kral, kadına göz koymuş ama önce demirciyi ortadan kaldırması gerekiyormuş. Bunun için de derhal bir plan yapmış ve demirciyi saraya çağırtmış..
"Yarın sabaha kadar tam bin adet çivi yapacaksın, eğer başaramazsan şafakta asılacaksın"
Bitkin halde evine dönen demirci umutsuzca başından geçenleri eşine anlatmış...
Eşi ise "Allah'tan ümidini kesme, gün doğmadan neler doğar, sabahın da bir sahibi var" demiş...
Demirci bütün gece uyumadan çivi yapmış . Ancak sabaha kadar 100 çivi bile yapamamış.
Gün ağarırken askerler gelmiş... Demirci korku içinde kapıyı açmış...
Askerler 'yaptığın çivileri hemen bize ver' diye bağırmışlar..
Demircinin dilinden usulca "Ama ben 1000 çiviyi tamamlayamadım" cümlesi dökülmüş
Askerlerin başındaki komutan, "Olsun'' demiş, ''kaç tane yaptıysan getir hemen, kral öldü tabutunu çakacağız..."
